Maar daar mág ook je best heel trots op zijn...
Zo'n mooie speer...

De 46-jarige man uit Krimpen aan den IJssel die ervan wordt verdacht zijn 9-jarige dochter vrijwel direct vanaf haar geboorte te hebben misbruikt, moet onderzocht worden in het Pieter Baan Centrum. Dat heeft de rechtbank in Rotterdam maandag besloten. Bron: Nu.nl.



Ik mag toch aannemen dat deze man, indien er TBS voor hem zou worden geadviseerd, dat het dan meteen gaat om een long-stay arrangementje. Dat betekent geen therapeutische behandeling, maar oneindige gevangenhouding in een vriendelijke omgeving om de maat- schappij blijvend te beschermen tegen deze zieke geest.

Het is toch beter als je de riemen wél vast doet...

Vroeger had ik er ook vaak last van bij koorts: ijlen. Ik ijlde wat af als kind, de verhalen die mijn ouders daarover soms nog vertellen zijn eindeloos. De meest vreemde verhalen hang je dan op, en als je echt een heftig ijl-moment heb ga je ook aan het lopen en wil je de meest vreemde dingen doen. Zo stond ik een keer in pyjama de voordeur open te maken omdat ik iets volstrekt onduidelijks moest gaan doen. Mijn moeder heeft mij geloof ik nog net kunnen behoeden voor een zwervend bestaan die nacht. Onze oudste zoon, Daniel heeft er ook zo'n last van. Hij is net als ik Steenbok, dus misschien ligt het daar wel aan. Ook Daniel ligt soms 's nachts de meest onsamenhangde taal uit te kramen als hij weer eens hoge koorts heeft. Er moet dan vanalles, of hij raakt overstuur. Op zaterdagochtend kreeg Daniel koorts en lag hij tot zondagmiddag op de bank met rood gloeiende wangen. Af en toe sliep hij zelfs een poosje, ondanks de drukte van de drie andere kids. Op zondag, aan het begin van de middag bleek hij ruim 40 graden koorts te hebben en jahoor: daar begon het ijlen. Daniel kwam van de bank en was overstuur. Hij zag een paddestoel in de kamer staan waar hij doorheen moest. Even later werd hij bang van een groot blauw ding, die wij overigens niet zagen maar hij dus wel. Een- maal terug op de bank had hij overal pijn. Nog geen 10 minuten later was hij weer 'terug' en reageerde hij weer normaal. Ook was de koorts verdwenen en wilde hij buiten spelen. Dat heeft hij even gedaan en tot hij naar bed ging was hij koortsvrij. Het kan gek gaan met die kids.

Je verwacht het niet maar ze zijn er: Joodse Ninja's... Ooeeewààaahhhh!!

Vroeger durfde ik eigenlijk niet te vissen. Dat liet ik natuurlijk niet merken aan mijn vriendjes die daar ogenschijnlijk helemaal geen probleem mee hadden. Na schooltijd stiekem vissen in de "lange vijver" want jawel, er was in Almelo ook een "ronde vijver". Maar de lange vijver was meer begroeid, dus kun je er beter stiekem vissen. Ik had geen hengel, wel een bamboe stok, uit de tuin, zoéén die langs de klimtomaten staat. Op straat vond ik altijd van die ijzeren sprietjes, waarvan ik pas later doorhad dat ze van de borstels van de straatveger afkomstig waren. Die kon ik in de vorm van een haak buigen, en met stukje geleend visdraad kon je dan vissen. Nu was het vissen nog niet zo heel erg eng, maar wel de gedachte dat je ook werkelijk beet zou krijgen. Wat dan, want geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om zo'n gladde, stuiptrekkende voorn in de handen te nemen. Om nog maar te zwijgen over het haakje uit de bek halen. Niets voor mij, maar ik ging natuurlijk gewoon mee. Soppend langs de waterkant gooide ik de lijn met de roestige haak met een stukje brood in de vijver. Na een poosje schrok ik mij wezenloos, dat waarvoor ik juist niet was gekomen, leek te gebeuren: ik had beet! Met kloppend hart sleurde ik de vis uit het water en slingerde deze met een onhandige beweging op de kant. Hé, riepen de collega vissers, dat is een Schele Poster! Nooit van gehoord, maar het beest zag er wel raar uit, een beetje pré-historisch, met grote schubben en stekels op zijn rug. "Die moet meteen doodgemaakt" zeiden mijn vriendjes. Zo'n Schele Poster eet alle kleine jonge visjes op en dat is niet goed, dus maak hem maar dood Erik. Uhhhmm, moet ík hem doodmaken? Vroeg ik nogal geschrokken. Meteen kreeg ik hulp en deze vis werd aan de oever van de vijver met behulp van stenen en schoenen vermoord. Een akelig gezicht, en ik heb daarna eigenlijk bijna nooit meer gevist. Meteen genezen denk ik. Helaas kan ik op internet nergens de Schele Poster terugvinden. De Rivier Donderpad heeft er nog het meest van weg. Weet iemand misschien over welke vis het gaat? Graag hoor ik of het beest terecht is vermoord of niet. Sommigen krijgen wel hele vreemde dingen aan de haak.

Update: René denkt dat het de Pos moet zijn. Ook wel Schele Pos. Ik denk dat dit hem is!

"Nee het is echt geen fetish, maar een verzameling..."

Nu ook voor op het strand...

Gere here...

De doodstraf opnieuw invoeren gaat mij ook wel wat ver, maar soms zou je best willen dat een pleger van een zwaar, naar of raar vergrijp eens even goed op z'n sodemieter krijgt, in plaats van een veel te kor- te gevangenisstraf. Hij zal dan ook nog eens lekker mee helpen kla- gen over de -overigens helemaal terechte- verschraling van de voor- zieningen in de bajes. Met een beetje pech krijgt de dader TBS opge- legd en kost het de werkende Nederlander nóg meer poen om deze bajespatiënt te onderhouden met het gevaar dat deze na een aantal jaren niet eens meer naar buiten durft. Want je verantwoordelijkheid nemen, wat is dat ook alweer? Lik op stuk beleid was toch ooit de nieuwe leus? Zou je dan bij die stenengooiers misschien moeten denken aan een (net niet fatale) steniging? Ik hoor nu een aantal mensen zeggen, je moet geen kwaad met kwaad vergelden. Dat is zo, maar soms moet iemand even voelen dat iets écht niet door de beugel kan. Een pedagogische tik, zullen we maar zeggen. Maar daarmee waag ik mij alweer op glad ijs, want dat is intussen ook al bij wet verboden. In onze "foei-cultuur" staan we steeds vaker te kijken naar allerlei bizarre dingen die aan ons voorbij trekken. Gek hè?! Grenzen stellen is de leus, en graag rap een beetje!!