Al jaren kan ik mij van tijd tot tijd ergeren aan een bultje op mijn hoofd, nét boven mijn linker wenk- brouw. Vanaf vandaag ben ik bultloos. De huisarts die mij naar de dermatoloog verwees vertelde dat de bult zou worden bevroren waarna er met een soort "kaasschaaf" de bult zou worden weggehaald. Maar nee, de potige dermatologe gebruikte na de verdo- ving een soort mini appelboor! Het bultje moest er helemaal uit volgens haar, omdat het anders zou kunnen terugkeren als een soort harige barbapappa! Met één knip was de bult weg en werd de wond met drie hechtingen vastgezet. Ik kwam nog meer gehavend de behandelkamer uit, dan ik er binnen ging. Met een dikke bult van de verdovingsvloeistof liep ik het ziekenhuis weer uit. Maar nu de verdoving is uitgewerkt heb ik toch wel wat hoofdpijn; alsof ik een klap voor m'n kop heb gehad... Maarja, zoals het aloude gezegde al zei: wie mooi wil zijn, moet pijn lijden!