Gisteren was ik al vertrokken richting het verre oosten. Ik heb een weekendje helemaal voor mijzelf, reden dus om na wat boodschappen op zaterdag naar Gerrit en Irma te rijden. Ik zou daar ook ook blijven slapen, al hadden ze zelf nog wel een afspraak die avond waar ze naar- toe gingen. Ik zou dan bij wijze van verrassing bij mijn ouders op de koffie gaan. Helaas; ze waren in geen velden of wegen te bekennen en bovendien ook niet bereikbaar via hun mo- biele telefoons. Mijn ouders zijn van de gene- ratie die het presteert om weliswaar een mo- bieltje te hebben en toch eigenlijk nog steeds onbreikbaar is. Straks nog even proberen of ze thuis zijn vandaag, want als ze bij mijn zus in Den Haag zitten loop ik ze dus mis. Ik sta nu op het punt om naar René te rijden, ongeveer 10 minuten hier vandaan. Om 10:30 zou hij in zijn nieuwe huis zijn, dus kan ik eindelijk eens zelf bekijken hoe e.e.a. ervoor staat. Ik zal wat plaatjes maken, die volgen later vandaag nog wel...