Het heeft nog het meeste weg van een Jetlag, wat je overhoudt aan zo'n nacht met een ziek jochie naast je in bed. Rik wil het liefst lekker in je buurt zijn, of nog beter, lekker bovenop je liggen samen op de bank. Dan slaapt hij heerlijk rustig en voelt hij zich veilig. Gisteren overdag heb ik op die manier enkele uren met mijn kereltje doorgebracht en eerlijk gezegd; ik vind dat heerlijk! Lekker zorgen ons kind. Maar dan de nacht, ook nog eens de eerste hele nacht na het verloren uur. En zonder een manier om dat verlies in de ochtend te compenseren want duty calls! Van 23:30 tot 05:00 lag Rik dus bij mij in bed. Rik was onrustig en regelmatig kreeg ik een arm of been in mijn zij. Samen lagen we te zweten, want aan de hoge temperaturen van de afgelopen dagen (Timoffeef zou het hier weer hebben over de dubbele cijfers...) zijn we ook nog niet echt gewend. Toen Rik tegen 05:00 uur wakker was heb ik mijn kans gegrepen om hem met een flesje drinken in zijn eigen bedje te leggen. En met succes, want hij heeft tot 07:40 uur doorgeslapen. Maar de gevoelstemperatuur is dan wel 06:40 uur!! En dat hakt er behoorlijk in. De oudste was bijvoorbeeld ook niet wakker te krijgen. Uiteindelijk stond het hele spul aangekleed en wel klaar om naar school te gaan toen moeders thuis kwam uit de nachtdient. Ik wens ons veel sterkte vandaag!