Het bestaat dus echt: ijs-glijmiddel. Gisteren heb ik met grote belangstelling gekeken naar een item over de groeiende snelheden bij het schaatsen en de alsmaar verbroken wereldrecords. Jaren geleden werden er voorspellingen gedaan over de maximaal haalbare tijden op allerlei afstanden, maar die zijn intussen hopeloos achterhaald en soms met meer dan 25 seconden scherper gesteld. Een verklaring is de komst van de klapschaats, ze werd uitgelegd, maar nu zou dan toch wel een maximum bereikt zijn. Toch niet, zegt een ander, want al kunnen misschien de fysieke inspanningen niet veel verder opgerekt worden, er is nu een experiment gaande waarbij er een glijmiddel voor het ijs wordt gebruikt. Het zou een soort zeep zijn dat via de dweilmachines als bovenlaag op het ijs wordt aangebracht. Dat zou dan weer een andere struktuur van het ijs geven waardoor het ijs "sneller" zou worden. Het komt echter allemaal zeer nauw, qua hoeveelheid en concentratie. Maar ach, als we 20 jaar geleden de huidige tijden niet voor mogelijk hielden, dan zal dat over opnieuw 20 jaar wellicht weer zo zijn.