Je praat er niet snel over, maar het onderwerp is wél voor velen herkenbaar: Naar het toilet gaan op de camping. Ik had daar natuurlijk mee te maken de afgelopen vakantie op een Luxemburgse camping. Mooie voorzieningen hoor, maar altijd weer die rij van kleine toiletten, afgescheiden door dunne wandjes, met boven en onder openingen, lekker gehorig dus. Ik snap het wel hoor, dat de wandjes op poten rusten, zo'n 20 centimeter boven de grond. Dat is lekker makkelijk bij het schoonspuiten van de natte ruimtes. Veel privacy voor een grote of kleine boodschap, of een combinatie daarvan, geeft het echter niet. Nu hadden ze op onze camping gelukkig van die toiletpotten waarin je uitwerpsel meteen in het water plonst, wat de nodige geur-effecten tot een minimum beperkt houdt. Maar nu ga ik te snel, want kom eerst nog maar eens tot de situatie dat jouw boodschap geruisloos de wc-pot bereikt. Zo ging ik een keer met één van de kids naar het toilet. Ik moest plassen en hij aanvankelijk ook. We waren uitgeplast maar het bleef zo stil in het hokje naast me. Toen ik hem riep of hij klaar was zei hij dat hij even wachtte totdat ik weg was, want hij moest ook nog poepen. Hij wilde mij de geluiden blijkbaar be- sparen. Iets wat je thuis niet vaak doet is praten met je buur op het toilet. Ik bedoel dan natuur- lijk met m'n kids, want ik zal niet snel in volle aktie, met 5 cm ontsluiting, een discussie over jeux de boules beginnen met een volstrekt onbekende campinggast die eveneens zit te ker- men. Nee, er gebeuren dingen op het campingtoilet die je anders niet doet. Ik ga er dan ook écht voor zitten als ik weet dat er iemand in het naastgelegen toilet zit. Wat zou er nu naast je gebeuren? En juist als je je oren spitst, wordt het doodstil ernaast. Plots hoor je dan de wc-rol tekeer gaan en na een korte kuch verlaat de persoon het toilet, hopeloos gestoord tijdens de zoveelste poging om van dat verteerde BBQ-vlees af te komen na intussen vier dagen van op- onthoud. Ik ben zoiemand die niet makkelijk kan plassen als er iemand luistert of in de buurt staat. Zo sta ik dan ook nooit voor een urinoir, maar kies ik altijd voor de afgeloten wc. Op de camping heb ik daar blijkbaar ineens geen moeite meer mee en plas ik lustig op los, buur of geen buur. Gelukkig zijn er toch momenten dat je even alleen kunt zijn in zo'n rij van vier toilet- ten, en als je dan nét even iets harder aanzet, geeft je dat meteen weer wat ruimte. Opgelucht!