Ik geef het toe, je moet wel iets exhibitionistisch over je hebben om je hele hebben en houden bloot te geven via een Weblog op internet. Of is het gewoon de arrogantie dat je van jezelf vindt dat je iets te melden hebt? Ik ben mij er in ieder geval van bewust dat er nog maar weinig te vernieuwen is, zeker als het gaat over het internet. Je kunt hooguit voor een groep mensen degene zijn die als eerste iets grappigs of opmerkelijks meldt, terwijl het betreffende onderwerp of bericht waarschijnlijk al veel langer op internet ronddoolt. Natuurlijk blijven je eigen belevenissen wél uniek. En juist dat, de persoonlijke belevenissen, meningen en visie in combinatie met grappige (bestaande) berichten en afbeeldingen, maken een weblog uniek. Vandaag lees ik in Metro een stukje over de populariteit van Weblogs waarin wordt gesteld dat dit medium aan zijn succes ten onder lijkt te gaan omdat er zoveel gebruik van wordt gemaakt. En ja, blijf dan maar eens opvallen en een breed publiek boeien. En zijn ook andere manieren om jouw mening uit te dragen aan een groot publiek. René en ik komen allebei uit de radiowereld en dat is natuurlijk ook een kunstje doen voor publiek. Ik zeg wel eens tegen mensen in mijn omgeving dat het webloggen voor mij in de plaats is gekomen voor het radio-maken. Zo 'zend' ik mijn ding uit. Anderen sturen persoonlijke kommentaren naar kranten. Zo valt mij vandaag iets op: Kees Hooreman uit Haarlem heeft de hoofdprijs! Zijn ingezonden stukje met zijn visie op invoering van de doodstraf is vandaag in zowel de Metro als de Spits geplaatst. Kijk, dat is leuk! Zo bereik je nog eens een lekkere groep mensen.