Het toilet, de w.c., het kleinste kamertje, etc. We hebben veel benamingen voor het, in mijn ogen, belangrijkste stukje vierkante meters in ons huis. Een ogenschijnlijk heel normale plaats in huis die we dagelijks delen met degenen in onze naaste omgeving. In het toilet gebeuren dingen die heel intiem zijn; We doen er onze kleine en grote behoefte maar we doen er nog veel meer. We denken na over gebeurtenissen, durven ineens wél dat liedje te zingen, lezen even stiekem die laatste app van een geliefde, sluiten ons op als we boos zijn en even niet willen praten, spugen alles weer uit als we ergens ziek van zijn, en ga zo maar door. Al de dingen die we doen als we ons even opsluiten in dat kleine kamertje zijn even belangrijk en zeggen iets over ons als persoon. Ben je vrolijk, ben je ziek, ben je opgewonden, heb je zorgen, ga je vreemd, heeft de eetstoornis je toch weer te pakken, etc. Een kruispunt van emoties en lichamelijke uitingen. Zonder uitzondering is ons doel om na een bezoekje aan het toilet geestelijk en/of lichamelijk opgelucht te zijn. Iets wat je dwars zat 'kwijt' te zijn of te hebben kunnen ontladen. Soms helaas slaat onzekerheid of zelfs paniek toe na een w.c. bezoek wanneer je iets bij jezelf constateert waarover zorgen worden gemaakt. Ik kan mij ook andere situaties voorstellen waardoor het toiletbezoek op een teleurstelling uitloopt en niet heeft kunnen voldoen aan je verwachtingen. Maar hoe dan ook, deze ruimte is belangrijk voor ons allemaal. Vaak willen we ook al snel in een vreemde omgeving weten waar een toilet is. Dat is niet zo gek, want het toilet is onze vrijplaats, ons houvast! Deze ruimte moeten we dus koesteren door het om te beginnen goed schoon te houden. Maar we zijn ook geneigd om onze eigen identiteit in de w.c. te vertalen door licht- en kleurgebruik, spullen die we ophangen of neerzetten, etc. Ik kom maar zelden in een toilet met alleen witte tegels en keihard wit licht. Nee, het moet een fijne en rustige sfeer hebben daarbinnen. Zo waan je je soms in de Efteling of zit je tussen allemaal fotolijstjes. Bij sommigen (en dan heb je geluk) klinkt er zachte muziek als je het licht aan doet in de w.c. Zo kun je overigens ook meteen herkennen of iemand de onschatbare waarde van het toilet inziet en erkent. Persoonlijk neem ik graag de tijd voor een puzzeltje of iets te bladeren. Wat volgens mij niet altijd goed werkt zijn die geurdingen, tenminste niet als dat de natuurlijke aroma's teveel overschreeuwd. Zo heb je zo'n langzaam in elkaar zakkend blok gel in wit plastic, fraai vormgegeven automatische verstuivers (die je soms in de rug aanvallen) of van die geurstokjes in een potje met aroma. Wierrook komt ook voor, maar is wel wat bewerkelijker. De commerciële jongens hebben dus al lang door hoe belangrijk wij deze ruimte in huis vinden. Onlangs ontdekte ik in ons toilet een spuitbus van Brise met "Relaxing Zen." Volgens Wikipedia is Zen '
een vorm van boeddhisme die sterk de nadruk legt op concentratie-meditatie. Hiermee wordt inzicht verkregen in de eigen ware aard om zo de weg te openen naar een bevrijde manier van leven.' Wauw! Hoe toepasselijk klinkt dit na alles wat ik hierboven al beschreef! Ik twijfel nog een beetje of je de Zen spirit in een spuitbus kunt vangen, maar dit lijkt mij in ieder geval wel de enige spuitbus die je moet gebruiken vóórdat je het toilet bezoekt!
