Wat Curry & The Crew niet lukte, lukte Gerard Ekdom vorige week wel; Simone Walraven (Sipi) voor de microfoon krijgen. Het interview draaide echter niet om haar maar om haar man Clark Datchler (vroeger de zanger van Johnny Hates Jazz) die nu een album heeft opgenomen onder de naam Nightfoxx.

Simone is na haar Countdown avontuur eind jaren 80 met Datchler verdwenen naar de USA en heeft nooit meer iets van zich laten horen. Tot ze vorige week woensdag op 3FM te horen was. Ze schijnt een jaar of 18 weg geweest te zijn maar kan al geen zin nederlands meer praten, luister hier maar eens naar het interview:



En wat misschien ook wel schrikken is, is hoe zij er uitzien tegenwoordig (Voor alle duidelijkheid, Ekdom staat in het midden).

En sinds gisteren is Rik erg snotterig en koortsig. Hij ligt nu net in zijn bed.
Dat zal vannacht wel weer een paar keer eruit worden voor ons patiëntje...

Zo, de schoentjes zijn weer gezet, liedjes zijn gezongen, gedichten zijn gemaakt...

En wat doe je als fotograaf zijnde wanneer de limousine met daarin Britney Spears, Paris Hilton en Lindsay Lohan voor je neus stopt? Juist foto's maken! Maar dat Britney zo'n kort rokje aan zou hebben hadden ze niet verwacht, klik op de foto voor meer foto's (NSFW).

Uit den ouden doos: De 3 Sint-Stadia...

Wat zou ik hier graag een onderschrift bij horen!!
Ze worden allemaal onder de afbeelding geplaatst, dus... shoot!



"Heeft u iets om het gat dicht te stoppen?" (Martijn)
"Mmmmm, jammer.... géén tanga, maar wel veel haar !!" (Erik)
"Kopje koffie met poppers meneer de loodgieter..?" (Maaika)
"Dus u heeft geen idee waar die Engelse sleutel gebleven is?" (Roel)
"Volgens mij zit 'ie verstopt..." (Edwin)

Ik ben geen lezer. Nooit geweest, ook niet tijdens mijn studie. Dat is soms best een handicap. Ik moet het hebben van zegmaar "beeld en geluid." Een boek wat goed zou zijn; ik wacht op de verfilming ervan. Dat soort dingen. Dat kost tijd en mensen zeggen mij wel eens hoezeer een film bepaalde zaken "vastzet" die je lekker helemaal aan je fantasie kunt over- laten als je het boek leest. Zo ook is Harry Potter ineens een "levend & bestaand" figuur geworden, terwijl miljoenen lezers al een eigen versie van hem hadden gefabriceerd in hun gegedachten. Het boek "komt een vrouw bij de dokter" geschreven door Kluun was mij al eerder door een collega aangeraden, ookal had ik al eens duidelijk gemaakt dat ik nu een- maal niet zo van de papieren verhalen versies houd. "Nee Erik, dat is écht een boek dat jij ook wel goed zal vinden..." was steeds de reaktie. Toen ik ook door een andere collega werd over- gehaald om dat boek nu eens te lezen én zij het voor mij meebracht, was er geen weg meer terug. Intussen was ik ook wel nieuwsgierig geworden, want ook in de media hoorde ik louter goede geluiden over dat boek. Ik dacht; Ach, ik zit toch iedere dag twee keer een uur in de trein, dus dat is mooi tijdverdrijf. Kom maar op dan met dat boek! Intussen ben ik ongeveer 1/3 op weg en het grijpt mij toch wel aan. Na de eerste hoofdstukken droomde ik de eerste nacht over alle info die ik had gekregen over wat het met mensen doet als de ziekte kanker plotseling een rol in het leven opeist. Het boek is zo geschreven dat je meekijkt over de schouder van de man die zijn vrouw in de bloei van haar leven het nare proces ziet ondergaan van chemokuren, ver- driet en onmacht. Misschien wel omdat het zo realistisch is geschreven met zeer begijpelijke, menselijke gevoelens, levensvragen en gedachten, grijpt het mij zo aan. Natuurlijk zou de film wellicht ooit ook best mooi zijn, maar ik ben blij dat ik morgen weer een uur onderweg ben ...

Ik zou hier héél snel langsrijden....

Hierbij dan de beloofde foon-wall-papers van Sinterklaas. Klik voor het originele formaat.



En het is deze ringtone geworden overigens!

Jack.. where are you...?? Mission is over... You don't have to hide anymore... Do you copy??