Eindelijk, we zijn over! Een hele last is van ons afgevallen nu we eindelijk ons andere huis hebben verkocht, de sleuteloverdracht heeft plaatsgevonden en dus kunnen we dat hoofdstuk afsluiten. Het heeft even geduurd voor we weer over internet konden beschikken maar ook dat is rond. Gisteravond zijn (bijna) alle meubels geleverd en daarom zal ik zo snel mogelijk foto's tonen van ons nieuwe onderkomen. En foto's kan ik weer maken want het toestel is ondertussen gratis gerepareerd terug gekomen, jammer genoeg heb ik geen nieuwer type gekregen maar dit vind ik ook OK.

De XOOX server gaat binnenkort ook weer verhuizen, hij staat nu bij mijn vader thuis maar moet zo snel mogelijk hier weer in huis geplaatst worden, ik verwacht dat dat aan het eind van de week of in het weekend gaat gebeuren, dat is nog even afhankelijk van TweakDSL want het Copperjet modem dat ik van ze gekregen heb werkt nog niet echt lekker. Ik moet daarom eerst een nieuwe hebben.

Volgende week hebben we vakantie en daarom hebben we op het laatste moment nog besloten om toch maar weer het vliegtuig te pakken, vanaf 3 augustus zitten we wederom een weekje op Mallorca maar dan aan de andere kant van het eiland in Cala D'or. We hebben geboekt in het Prinsotel Alba en we vliegen vanaf vliegveld Weeze in Duitsland met Ryan Air. We hebben er zin aan! En dat betekent tevens dat het een weekje stil wordt op ons log want Erik is dan ook met vakantie.

Volgens deze vergelijkingen word je blij dat je in Europa woont...
Maar of het ook werkelijk klopt met de realiteit..??



Klik op de afbeelding voor een reeks van vergelijkingen.

Natuurlijk is er helemaal niets op tegen om iets te sparen. Zelf ben ik niet zo'n spaarder. Héél lang geleden spaarde ik voetbal- plaatjes van de Spar, maar dan praten we over de jaren '70. Ik heb het denk ik ergens onderweg opgegeven. Ohja, muziek, dat zou je natuurlijk ook sparen kunnen noemen. Ik spaar dus wél iets; empéedrietjes. Maar op mijn werk spaart iemand de labels van theezakjes. De verpakking zelf dus niet, die gaat wellicht naar mensen die er allerlei kaarten en dingen van freubelen. Overigens is dat ook al niets voor mij. Maar even terug naar die labels; het doel van het sparen is het krijgen van een rolstoel. Wat? Jazeker, een rolstoel! Er moet volgens te tekst boven het bakje 25 kilo van die labels gespaard worden om de prijs te kunnen incasseren. Een wat bijzondere spaarvorm en je bent er in elk geval nog wel even mee bezig. Het lijkt te gaan om een preventief spaarsysteem voor hulpmid- delen. Misschien is 5 kilo al voldoende voor een wandelstok, 10 kilo voor een looprek, etc... Ik ben alleen wel benieuwd welke organisatie hier achter zit. Of is het soms een weddenschap?

Op de een of andere manier krijg ik de indruk dat de stemming in onze poll in het voordeel van Bassie gemanipuleerd wordt. Telkens ben ik weer verrast dat er weer stemmen bijkomen die roepen om het verwijderen van de Bassie-be- richten en om te stoppen met verdere Bassie-items te plaatsen. Tot nu toe is het overgrote deel van mening dat we er gewoon mee kunnen doorgaan, maar toch. Aanstaande vrijdag is de laatste dag van deze poll, dan maken we de balans op. En laten we eerlijk zijn; mochten de meeste stemmen aangeven dat we ermee moeten stoppen, dan luisteren we naar onze stemmers. En voor het geval de stemming inderdaad door enkelen ge- manipuleerd wordt; prima, je hebt nog tot vrijdag! Ik ben benieuwd.

Nu is dan toch echt het aftellen begonnen. Na vandaag nog slechts 3 daagjes werken en dan ben ik bijna vier weken vrij! Nu maar duimen dat eindelijk de stabiele periode van mooi zomerweer gaat aanbreken. Kijk, dit soort berichten willen we graag zien op de camping!

Een groot Brits onderzoek over leeftijdsgrenzen, gehouden onder 2500 vrouwen, heeft veel opmerkelijke resultaten opgeleverd. Zo vinden vrou- wen dat ze tot hun 35e een navelpiercing mogen hebben, tot hun 28e een minirok mogen dragen en lang haar moet kunnen tot vrouwen 52 jaar oud zijn. Topjes die enkel de borsten bedekken mogen vrouwen dragen tot ze 33 zijn, terwijl een bikini zelfs nog kan bij een vrouw van 47. Blote buiken zijn slechts voorbehouden aan vrouwen onder de 24 en ondanks dat een man een legging nooit vindt kunnen, vinden vrouwen zelf dat ze het kunnen dragen tot ze 37 jaar zijn. Mannen mogen van de vrouwen wat langer in hun favoriete kloffie rondlopen. Zo zijn trainingsbroeken geoorloofd tot hun 44e levensjaar en moeten de voetbalshirts pas definitief op zolder als mannen 53 zijn. Een man van 59 kan nog prima een spijkerbroek aan, maar een trui met capuchon kan echt niet meer als een man 29 is. Bron: Fok.nl.

Volgens mij gaat het meer over de vraag of iets nog wel staat gezien je figuur en levensstijl dan over de leeftijd. Ik zie genoeg vrouwen van even over de 20 die ik toch liever niet in een legging of minirok tegenkom. Laat staan met ontblote buik. Terwijl er ook genoeg vrouwen van boven de 30 rondlopen waarvan ik het helemaal niet zo onplezierig vind als ik ze zie lopen in een top- je of minirok! En ik, ach ik mag nog zo'n 19 jaar spijkerbroeken dragen. Lucky me.

Het is vandaag weer zo'n "Rik en ik" dag. De kinderboerderij hebben we al gehad...



En verder lekker in het 'boot-badje' en dan nog even lekker loungen...
Om de dag af te sluiten met z'n eigen tafeltje dekje maaltijd...

Soms moet je bepaalde zaken van tevoren zeker weten. Bijvoorbeeld wat er moet gebeuren als je dood bent. Eigenlijk ben ik altijd van mening geweest begraven te willen worden, ik denk dat mij het idee dat je wordt ver- brand in een soort pizza-oven niet erg aansprak. Later besef je dat het meer gaat om het ritueel, want ik heb veel meer met een begrafenisritueel dan met een vaak wat kille en lege crematie. Ook heb ik ooit gedacht om in ieder geval begraven te willen worden zolang de kinde- ren nog jong zijn. Dan is er een mooi ritueel en een plaats om nog eens op bezoek te kunnen. Intussen heb ik mede door de verhalen die ik op het werk tegenkom, mijn mening hierover wel gevormd. Ik wil dus met alle zekerheid gecremeerd worden. Dat vind ik wel zo effi- ciënt en het spreekt mij intussen ook meer aan dan langzaam ontbinden in een kist onder de grond. Zeker na het egel-verhaal. Maar ik wil dan wel een soort ritueel dat ook bij een begrafe- nis wordt gehouden. Mijn as kan dan netjes in een urn worden gedaan, maar ik wil wél een ge- denkplaats. Ik heb begrepen dat dit mogelijk is, dat je urn wordt begraven en er bijvoorbeeld een gedenksteen op komt te liggen. En dan kunnen de nabestaanden ook nog wat met mijn as doen als ze dat willen. Pas hoorde ik iemand vertellen dat hij wat as van zijn overleden va- der in een ring had laten smeden. Wat mij betreft is alles goed, al zou ik mijn twijfels wel wat hebben als iemand mijn as op zijn schouder, borst of bil laat tattoëren. Maar het mag wat mij betreft allemaal. En dan de muziek. Ik heb deze week eens in mijn muziekarchief gekeken, maar ik was niet erg in stemming voor stemmige muziek. Al langer wil ik een cd klaarleggen voor het geval dat. Maar misschien is het juist beter dat de nabestaanden de muziek uitkiezen. Hiermee ben ik nog niet helemaal klaar, misschien dat ik slechts één verzoekje achterlaat: Melodramma van Andrea Bocelli. Zo, da's eruit. Nu maar hopen dat het nog zo'n 40 jaar duurt.