En dan ben je zomaar ineens 42 ! Het voelt natuurlijk niet anders dan gisteren maar eerlijk gezegd besef ik mij wel plotseling dat de route richting de 50 nu écht is ingezet. En dat klinkt dan best wel weer "op leeftijd...." Maargoed, tegen die tijd loopt mijn dochter alweer tegen de 20 en zijn de jongsten volop aan het puberen. In die verhouding klopt het dan wel weer. En altijd rond deze tijd denk ik weer aan de sepsis die ik had, zes jaar geleden, precies rond mijn verjaardag. Het was blijkbaar nog niet mijn tijd, toen. Hopelijk volgen er nóg eens 42 jaar, moet toch kunnen?! Iedereen dank voor de mooie en lekkere kado's en natuurlijk ook de lieve kaarten. En (meelezende) tante Ans (uit Engeland); thanks for the nice birthdaycard!

Zooo, da's een oudje...

Vanmorgen hadden we de luxe van het kunnen uitslapen. Daarvan hebben we behoorlijk gebruik gemaakt; om ongeveer 11:30 kwamen we ons lekkere warme bed uit! Wel natuurlijk de begroeiing op mijn kin, kaak en bovenlip vakkundig verwijderd. Anders komt er een moment dat ook dáár mijn grijze haren net even té zichtbaar worden. De rest van de dag was lekker lui...

Gisteravond met mijn schat lekker zitten wegkijken bij de horrorfilm Saw IV. Deel I vond ik geweldig maar daarna werd het hele gedoe rondom Jigsaw mij wat teveel. Ik heb zelfs een keer een deel uitgezet omdat het mij niet erg kon blijven boeien. Deel IV is echter weer lekker griezelen en kruipen in de huid van een serial killer met een missie; "Confronteer jezelf met je zonden en help jezelf als je wilt leven." Tsja, en dat motto neemt in de Saw-reeks toch wel een wat buitensporig bloederige en schokkende vorm aan. De opdrachten zijn telkens heftige dilemma's: langzaam doodgaan of overleven, maar wel nadat je zelf hevige pijnen moet ondergaan of iemand anders zal moeten laten sterven. Voor de hard-core horrorfans is het zeker een aanrader, ook namens mijn lief.

Ja, je ziet het goed, deze houten Klaas stond vandaag voor het eerst in 25 jaar weer op de schaats en het viel me nog niet eens zo tegen. Nou ja, ik ben in ieder geval niet gevallen maar heb wel een zere enkel en voel nu de spierpijn al aankomen. Ik ben benieuwd hoe ik er morgen aan toe ben en als het dan erger is geworden heb ik toch een probleem; We hebben namelijk al afgesproken dat we morgen met het hele gezin weer naar de schaatsbaan gaan. Schaatsen had ik niet meer maar voor net 15 Euro hebben mijn vrouw en ik allebei een paar gebruikte schaatsen op de kop kunnen tikken, daar kun je ze zelf niet voor maken.

Update: 2 dagen achter elkaar was toch niet zo'n goed idee; Blaren all over the place, au au au. Maar ik ben nog steeds niet gevallen!

"Hmmmmmm, welke zal ik déze keer weer eens nemen...?"


Van mijn ouders kregen we met oud en nieuw een Senseo Choices Variety Box. Ik had het nog niet eerder ergens gezien, maar voor de liefhebbers van Senseo koffie is het een erg leuk kado om te krijgen. Een heleboel lekkere en verrassende smaken kom je tegen en het staat ook nog eens heel erg leuk naast je apparaat. Deze keer kies ik de Kenya Blend, een lekkere smaak. Intussen beginnen de vakjes behoorlijk leeg te raken! We vinden het een super-kado!!

Wat is het vandaag prachtig buiten!! Dat vráágt om mooie plaatjes...



Klik op de afbeelding voor nog meer foto's...

De mannen van Little Britain blijven mij steeds weer verrassen !!


Zoals wellicht bij onze trouwe bexooxers bekend is, ben ik groot fan van de serie Little Britain. Zo heb ik pas nog de DVD LB Abroad gekocht; geweldig! Ik was erg onder de indruk van een reportage bij de extra's op de DVD over hun Little Britain Live tour in Down Under. RESPECT! Ik vind het héél erg cool dat zij al de karakters op een live podium kunnen neerzetten. Dat gaat verder dan de veilige studio-opnamen die je in diverse takes kunt doen en daarna lekker kunt editen. Vanavond kwam ik ze tegen op Canvas. Deze had ik nog niet gezien, schrik niet, het zijn maar pakken... Toch ging deze scène nog wel wat verder... Zo groots als ik Little Britain vind, zo klein zijn de piemels van deze Body Builders.

Als dat gekke beest het morgen maar laat! Met die noten-fetish van hem...
We willen géén barsten in onze fraaie natuur-ijsvloer tijdens het schaatsen!!!

Wat is het toch jammer dat ik in deze tijden niet meer in het mooie, en ijzig koude Twente woon. Hier in het westen van het land, waar het zeeklimaat de vrieskou tempert, stond vandaag het water alweer royaal op het ijs. Geen gladheid op de weg, zelfs niet na een héél dun laagje sneeuw vanmorgen. Ik blijf hopen op een dag waarop alles ook hier ontregeld zal zijn; dat ik door de gladheid of sneeuw geadviseerd word om thuis te blijven... Lekker met een kop koffie voor de buis...