Vanmorgen bleek onze tuinlamp omver getrokken. Niet zomaar, maar het moet met enig geweld zijn gegaan omdat het behoorlijk is verbogen en beschadigd. In onze wijk staat vernieling op de 4e plaats in de ergernis top 5. Da's lekker... We gaan wel aangifte doen.

Vandaag is Rik precies 8 maanden oud !!



Na een paar foto's was het wel weer genoeg en schremde hij af...

Vandaag is het de laatste dag van de Kinderboekenweek. Dit jaar viert dit inti- tiatief zijn 50ste verjaardag. Sinds de geboorte van de kinderen, heeft onze oma uit Gouda er traditie van gemaakt om ieder jaar de kinderen een mooi boek te laten uitzoeken, en daarbij komt dan natuurlijk ook nog het kinderboekenweek geschenk. Vandaag zijn we weer op pad geweest. Zo is er in de loop der jaren al een aardige bieb opgebouwd en worden onze kids aangemoedigd om te wil- len lezen. En dat uit mijn mond, als non-lezer en zoon van een bibliothecaris!!

Rik groeit zó snel; zondag is hij al 8 maanden!! Intussen geniet hij al van voorop op de fiets...

Bij mijn ouders heeft de oprit en de achtertuin een ware metamorfose ondergaan. Na dagen in een bouwput te hebben geleefd, is het sinds afgelopen weekend klaar. Ik had graag de boel met eigen ogen willen aanschouwen, maar het kwam maar niet tot een afspraak van wege drukke agenda's en verplichtingen. Dan maar mijn moeder gevraagd om mij digitaal op de hoogte te brengen via e-mail. En zie hier! Nou pa & ma: gefeliciteerd, het resultaat mag er zijn!

Shit happens! Rij ik gistermiddag met enige spoed van huis weg om nog op tijd te komen voor een congres in Soesterberg, staat er een agent langs de weg. En ik nog denken; "Hé, een agent langs de weg, wat staat hij daar te doen...?" Nog voor ik het zelf kon bedenken, diende het antwoord zich paar meter verderop vanzelf aan; Een gebarende agent, die mij rechtsaf, een parkeer- plaats op wees. Ik bleek niet de enige, want ik kon er nog maar amper bij. In Gouda, op de Plaswijckweg stonden ze te contro- leren op snelheid, gordels, etc. Ik zou bij de contole 70 km p/u gereden hebben waar je 50 km mag. Ik wist dat ik te snel had gereden, maar 70 kilometer per uur?? Tsja, zegt de agent; mijn collega heeft dat met zijn lasergun vastgesteld. Ik trok het nog in twijfel, maar het bonnenboek- je kwam al tevoorschijn. Maar nu vraag ik mij af hoe ze mij kunnen bewijzen dat ik ook werke- lijk zo hard reed? Ik kan ook vanalles beweren met een lasergun in mijn hand. Heeft iemand ervaring met deze manier van controle en bekeuren? En ook belangrijk: Kom ik er onderuit?

Nog even wat meer over het familiefeest van afgelopen zaterdag, ik had er gisteren niet echt de tijd voor.
Ik heb al op een aantal weblogs gelezen dat mensen nogal met tegenzin naar dit soort feestjes gaan, gewoon omdat ze de familie verder ook nooit zien of spreken. Ons familiefeest wordt ieder jaar georganiseerd en de meesten zie en spreek ik ook alleen dan. Toch ga ik er altijd met veel plezier naartoe want het is altijd weer gezellie. Ieder jaar wordt het weer door anderen georganiseerd, 2 jaar geleden was ik nog aan de beurt en heb, gelukkig, daarom weer een aantal jaar om na te denken over de volgende keer.

Om half 5 werden we verwacht bij café Antje en Billy in Weerselo. Daar werd de club in groepen van 4 verdeeld. We gingen een, zoals Erik het zo mooi noemde, auto-spoorzoek-puzzel-met-moeilijke-vragen-tocht doen. De organisatie had een aantal kerken gefotografeerd in verschillende Twentse dorpen. Bij iedere kerk stond een vraag die je alleen kon oplossen als je er geweest was. Er was verder geen route beschrijving. Gelukkig zat ik bij mensen in de auto die wel wisten waar de kerken stonden, volgens mij wist ik er maar 1! Verder zaten er ook nog een tweetal blaadjes bij met algemene vragen. Zo hadden ze bloempjes geplakt op een blad met de vraag: Geef de Nederlands en Latijnse benaming voor deze bloempjes. Weer zo'n vraag waar ik goed in was, not. Toen we eenmaal de Nederlandse naam hadden heb ik Erik maar even gebeld of hij uit kon googlen wat dan de Latijnse benaming was.

We kregen voor vertrek ook nog een cd mee met 1 liedje erop, die moesten we onderweg goed beluisteren.

Terug bij het café konden we om half 8 beginnen met eten, onbeperkt eten EN drinken, dat zijn dan van die momenten dat je het toch enigzins jammer vind dat je de BOB bent die avond

Na het eten het "hoogtepunt" van de avond; ieder groepje werd meegenomen naar een kamertje waar allemaal verkleedspullen (kostuums, maskers, pruiken enz.) lagen. Je moest er wat uitzoeken en dan met zijn 4-en het nummer ten gehore brengen (playback) dat je de hele puzzeltocht al beluisterd had. Wij hadden good old André Hazes, aangezien die normaal alleen is moet je toch wat verzinnen. Dus hadden we 1 André en 3 achtergrond zangeressen waar deze BOB er 1 van was (vandaar die leuke foto's, de rest van ons groepje heb ik er uiteraard afgeknipt) en als BOB is dat verdomd lastig te doen in tegenstelling tot de niet BOBpers. De leukst dansende/zingende/verkleede persoon kreeg een prijsje aan het eind van de avond.

De rest van de avond werd er nog flink gelachen en gezopen en zo kwam er weer een eind aan een geslaagde familie feestavond. Volgend jaar weer.

Wat is er nou fijner dan na je hapje, even lekker met je slabbetje zwaaien?

Het was weer gezellig. Ja Wim, ook dit ben ik