Vanmorgen samen met Rik in de stad, in de zon, op een bankje, aardbeien zitten eten. Heerlijk!

Arme Rik. Gisteren viel hij uit een boom en daar had hij erg veel last en pijn van. Gelukkig lag hij later op de avond in zijn bedje te slapen, maar vannacht rond 02:30 uur werd hij huilend wakker. Toen ik ging kijken werd hij wat wakker en leek hij redelijk rustig. Even een plas op zijn potje (naast zijn bed) gedaan en wat gedronken. Maar toen hij weer in bed ging liggen begon hij te spugen. Gelukkig kon ik het meeste in het potje opvangen maar zijn pyjama en beddegoed moesten toch verschoond. Vanmorgen gebeurde het echter opnieuw, na het drinken spuugde Rik alles weer uit. Ik denk dat het komt door de gevolgen van de klap die hij heeft gemaakt. Vandaag maar eens even aanzien hoe het met hem gaat.

Wat is dat toch met jongens; moeten ze nou altijd in bomen klimmen? Rik deed vandaag zijn neefje na maar viel helaas uit een boom. Niet van hoog, maar wél met zijn hoofd op een putdeksel. Het arme kind heeft écht pijn en huilend kwam hij thuis. Helemaal overstuur en moe, want op schoot viel hij al snel in slaap. Intussen was hij eventjes wat wakker, en nu ligt hij in z'n bedje met af en toe een snik. Vanavond hem nog maar even een keertje wekken en laten plassen. Hopelijk is de pijn morgen al weer wat minder...

En dan was het gedaan: de vakantie is voorbij, morgen gewoon weer aan het werk. De wekker zal weer aan- springen en dan gaan we weer voor het dagelijkse ritje met de trein. Het zal weer wennen zijn, maar eigenlijk is het ook best wel weer goed om te beginnen. En ik heb geen klagen want vrijdag ben ik alweer vrij en zaterdag zit ik als het goed is zo'n beetje de hele dag in allerlei thrillrides, samen met René. Nee, je zou kunnen zeggen dat de eerste échte werkweek pas weer volgende week is. En het gekke is; ik ben moe. Hopelijk gaat het werk mij weer wat energie opleveren én een wat beter ritme. En ik kan het nog even opbouwen ook!

Nou heb ik vanmiddag toch echt iets gedaan waarvan ik kan zeggen "Dat doe ik anders nooit"; Ik ben naar een voetbalwedstrijd van Heracles geweest. Omdat Niels helemaal voetbalgek is en wij goedkoop aan kaartjes via de werkgever van mijn vrouw konden komen zijn we op de fiets vanmiddag naar de wedstrijd tegen landskampioen PSV gegaan. Ik heb niet zo al teveel verstand van deze sport, ik sta weliswaar vaker dan ooit langs de lijn als Niels zelf moet voetballen, maar ik kon wel zien dat Heracles het grootste deel van de wedstrijd meer kansen had en sterker was. Toch mocht dat niet baten en hebben ze tijdens de laatste 5 minuten 2 goals tegen gekregen. Toch best wel gezellig in zo'n stadion! Omdat ik mijn fototoestel niet had meegenomen heb ik onderstaand fotootje met mijn mobiel gemaakt.

Ik ben overtuigd, ze bestaan: Anti Pipo Genen


Vandaag was ik met Rik een groot deel van de middag te vinden in o.a. de ballenbak van Bal- lorig nabij Rotterdam CS. We gingen met de bus naar station Gouda waar we de trein pakten naar Rotterdam. Rik heeft zich heerlijk vermaakt in de ballenbak en bij het schieten met ballen met een luchtdrukgeweer. Maar het allerleukst vond hij toch wel het "beuken op de clowns" en ik heb hem er niet toe aangezet!! Oké, eenmaal met rollende camera heb ik hem hier en daar wel wat aangemoedigd, maar het lijkt me nu wel helder: pipo's zijn als een rode lap voor zowel mij als voor Rik. Ik ga er nu dus maar vanuit dat deze tic een prettige genetische afwijking is...

Kijk !! Papa heeft een HELE GROTE VIS gevangen !! En Rik heeft er ook één !!



Ik zie nu dus dat ik een Brasem aan de haak had.

Morgen vertrekken we wederom naar Mallorca, een hele week lekker bij het zwembad in de zon niets doen. Heerlijk. We vliegen vanaf vliegveld Weeze in Duitsland.

Wat ik al niet snapte is dat dit vliegveld ook wel Dusseldorf/Weeze wordt genoemd (kijk hier maar). Dit wekt toch wel de indruk dat het vliegveld vlak bij Dusseldorf moet liggen. Dat is dus niet zo, het ligt maar liefst meer dan 80 km verderop (>60 minuten rijden) slechts 3km van de Nederlandse grens.

Vanavond hoorde ik het verhaal dat mensen die ook via Dusseldorf naar Mallorca zouden reizen terecht waren gekomen op vliegveld Dusseldorf International, daar aangekomen kregen ze te horen dat ze op het verkeerde vliegveld stonden. Dan kun je never nooit meer op tijd in Weeze zijn en kun je, net als deze mensen, je vakantie wel vergeten.

Natuurlijk hadden die mensen hun huiswerk beter moeten doen maar ik vind de fout begrijpelijk en het zal mij niet verbazen dat deze fout zeer regelmatig wordt gemaakt. Ik heb het net voor de zekerheid nog een keer gechecked en ik ben zeker van mijn zaak, wij vertrekken zeker vanaf Weeze. Vlucht FR 6218 zal ons om 13.45uur naar Palma de Mallorca brengen alwaar we een auto hebben gehuurd via eautohuur (extreem goedkoop) en rijden dan naar Prinsotel Alba in Cala D'or. Volgende week vrijdag zijn we weer terug.

Oh ja, de foto's van ons nieuwe huis komen er echt aan, ik wacht alleen nog even omdat alle spullen nog (steeds) niet binnen zijn. Het wachten is nu nog op de gordijnen die de Kwantum ons na 5 weken zou leveren. Nu 8 weken later zijn ze ze nog steeds aan het maken....

Na de vakantie meer.

Dat was op het nippertje; Bijna hadden we Lars in het Ziekenhuis achter kunnen laten.


De huisarts wilde toch de kinderarts / dermatoloog laten kijken naar de nare wonden op zijn been. In ieder geval leek de anti-biotica nog niet veel effect te sorteren. En aangezien we mor- gen zouden vertrekken... Er werd in het ziekenhuis bezorgd gekeken naar het been en meteen werd er bloed afgenomen voor onderzoek en voor een kweek. Er zou alvast een infuusnaald aangebracht worden want het leek er aanvankelijk op dat hij intraveneus (dus via infuus in de ader) een stoot anti-biotica zou gaan krijgen. En daarvoor zou een opname van enkele dagen noodzakelijk zijn. We zagen onze vakantie al in duigen vallen en maakten al wat plannen over hoe, wie, waar, wanneer, etc... Gelukkig bleek na anderhalf uur dat het bloed er "rustig" uitzag en aangezien Lars geen koorts heeft en zich verder ook niet ziek voelt, mochten we met een dubbele dosering medicijnen plus nog een extra dosering per dag vertrekken. Morgen worden we nog gebeld door de arts om te horen hoe het er dan voor staat, maar wellicht zitten we dan al op onze vakantiebestemming. Nu maar hopen op veel zonneschijn, dan kan Lars mooi met zijn been omhoog in de zon! Maar lekker zwemmen is er voor hem helaas eerst nog niet bij...