Klaagde ik gisteren nog over pijn in mijn lijf en leden, vannacht is mijn oog vervelend gaan doen. Intussen is de pijn in mijn schouder wel verdwenen, maar loop ik met een rood rechter oog. De foto hiernaast is van een poos geleden, en hopelijk is het nu slechts hefig geïr- riteerd. Ik heb oogdruppels gehaald, maar die mogen niet gebruikt worden als je lezen in hebt. En ookal is mijn oog verre van prettig, ik heb toch mijn beide lenzen in gedaan vanmorgen. Het voelt alsof ik een klap tegen mijn oog heb gehad en de vermoeid- heid begint nu wat toe te slaan. Morgen maar even langs een dokter als het niet minder wordt.

Vanmiddag was ik spullen aan het sjouwen in huis, van boven naar beneden. Een éénpersoons matras werd mij echter bijna fataal. Halverwege de trap gleed ik weg en stuiterde ik de resterende treden naar beneden, de huiskamer in. Ik moest me even van de pijn in mijn arm en schouder op het bij dit ongeval betrokken matras ter aarde storten. Na weer wat beweging datch ik dat er eigenlijk aardig vanaf was. Helaas begin ik het de afgelopen uren juist weer te voelen. Het was ook een behoorlijke klap waardoor ik nu vooral spierpijn voel in mijn rechter schouder, arm en nek. Eens zien of ik morgen opsta als een soort roestige robot. Misschien kan een warme douche en een lekker warm bedje nog wonderen verrichten?!

Met Rik in de koffer duiken is best leuk! Gelukkig voelt hij zich weer wat beter vandaag!

Net als voor Maaika, zou een leuk bedrag mij best welkom zijn... Maarja, eindcijfer 5 ?!?!

Rik is een beetje ziekjes. Gisteren kreeg hij bij het consulta- tieburo zijn DaKTP prik. (Combinatievaccin tegen difterie, kink- hoest, tetanus en polio) Trots vertelde hij dat hij helemaal niet had gehuild maar dat het wel een beetje pijn had gedaan. Voor het naar bed gaan ging de pleister eraf en 's nachts begon Rik onrustig te worden met als resultaat een gloeiend kereltje. Dan is het best lekker op de bank met een dekentje en wat manda- rijntjes, lekker The A-Team kijken samen met zijn paps!

Bijna vergeten om er hier melding van te maken maar afgelopen zaterdag hebben we een geweldige show van de Lama's on tour meegemaakt. In een bomvol Rabotheater in Hengelo gaven Ruben van der Meer, Ruben Nicolai, Patrick Lodiers en Horace Cohen een bijna 2 uur durende voorstelling. Eigenlijk zou ook Tijl Beckand optreden maar die was ziek en werd daarom vervangen door oud-Lama Arie Koomen. Ik vond het wel jammer dat Jeroen van Koningsbrugge niet van de partij was want dat is wat mij betreft na Ruben Nicolai de beste Lama. Het opvallendste van de avond was dat op een gegeven moment de hele zaal aan het gabberen was op Hukkuhbar's Gabbertje (in de clip van dit nummer speelde Ruben van der Meer destijds ook al een hoofdrol). Aan het eind van iedere voorstelling maken ze een filmpje die ze dan weer op hun site zetten. Die van onze voorstelling vind je hier. Wel jammer dat die filmpjes bijna allemaal hetzelfde zijn.

Afgelopen weekend had ik het weer eens; zo'n heldere droom waaruit je ontwaakt en die je niet los laat. Die ook bol staat van de symbolen. Zo droomde ik dat ik samen met iemand in een wat oud flatgebouw was. Het was er kil en nogal donker en we stonden te wachten op de lift. De vrouw werd ongeduldig. Ik zag ineens de flat bewegen, alsof alles wat verschoof. De vrouw ging kijken waar de lift bleef en verdween in een donkere nis. Ik voelde opnieuw de flat bewegen. Zonder iets te zeggen liep ik naar buiten. Eenmaal een stukje weg van de flat, stond ik achter een soort heuveltje en zag het hele gebouw naar voren vallen en inéén storten. Grote stofwolken en een heleboel puin bleven achter. Ik voelde mij veilig en was helemaal kalm. Toen werd ik wakker.

En dan blijkt (een deel van een citaat):
In dromen staan gebouwen voor constructies die we in ons leven maken. Het bouwen of af- breken van een gebouw: We hebben allemaal het vermogen in ons een succesvol leven op
te bouwen en evenzo het vermogen onszelf te vernietigen. Een droom die de aandacht vestigt op bouwen of afbreken geeft ons toegang tot die kwaliteiten en vermogens in ons zelf.

Herfst is mooi... ook in Almelo !

Finkers heeft gelijk! In Almelo is inderdaad altijd wat te doen! Naast de stoplichten die van kleur veranderen hadden wij vandaag te maken met het fenomeen bus- staking. Bij ons vertrek van de halte vanmorgen was daarvan niets duidelijk en er werd ook nergens is over aangekondigd. Totdat we in de stad in een lange rij te-rechtkwamen toen duidelijk werd dat de busdiensten stillagen. Een leeg busstation was hiervan het gevolg. Het enige wat mij was opgevallen was een foutmelding in het route-volgsysteem in de bus. Dus toen werd het lopend naar huis. Gelukkig was opa op de fiets gegaan en na een telefoontje kwam de Kalos voorrijden. Terwijl wij opa tegemoet liepen, hoorden we luid geschreeuw uit de tunnel komen. Dichterbij gekomen bleek er een demon- stratie gaande te zijn van Turken die iets duidelijk probeerden te maken over de PKK. Het was totaal onverstaanbaar en ook de spandoeken konden voor mij geen duidelijkheid scheppen. Opvallend was het grote getal aan politie- mensen -ik denk wel 25 stuks- en de diverse arrestatiebusjes die er rond- reden. Zo zie je maar weer: in Almelo is meer te doen dan je soms lief is !!

Best leuk, zo'n pompoen op je foon die je zelf hebt uitgesneden. Rik wilde zijn poempoen op zijn kamer hebben vannacht, natuurlijk mét een lichtje erin! Dat is niet bepaald ongevaarlijk, mits je er natuurlijk een nep waxinelichtje in doet op batterijen. Ik ga het lichtje dadelijk wel even uitzetten, want anders heeft hij er morgen niets meer aan.