Nou, die heb ik dan gemist, na de intocht van Sinterklaas...

Dan heb je vandaag een zware dag, zo'n dag van 07:30 uur tot 21:10 uur. Beetje lang, dat wel en dan dan ben je dus best wel moe. Helaas gooit de NS dan ook nog eens roet in het eten; een ontspoorde goederentrein op station Rotterdam Centraal levert be- perkt treinverkeer op van en naar CS. Ik had desondanks wel geluk moet ik zeggen met mijn thuisreis. Gelukkig kon ik na een korte sprint de trein van
21:49 uur nog halen. Want ook op het traject Rotterdam - Utrecht was door een aanrijding beperkt treinverkeer mogelijk. Alleen de stoptreinen reden nog. Uiteindelijk zat ik om 22:30 thuis op de bank. Ja, en dán begint eigen- lijk je avond pas....
Ik heb morgen de eerste uren maar vrij gehouden, dan kan ik tenminste even rustig op gang komen, dat doet de NS immers ook!

Krijg ik vandaag toch een brief van Linda...



Kweenie, zou ik reageren...??

Altijd leuk; een overwachte bijboeking op je rekening. Nu snap ik waarvoor. Thanx!

Ik ben nog niet helemaal terug, geloof ik. Vannacht regelmatig wakker met allerlei beelden van winkeltjes, waterpijpen, kamelen, tapijten en luidruchtige mannen op mijn netvlies. Ik was duidelijk nog het e.e.a. aan het verwerken van de afgelopen week in Tunesie. Vandaag weer aan het werk en meteen kan ik door tot vanavond 21:00 uur. Hopelijk slaap ik de komende nacht wat rustiger...

Ik vroeg Erik hoe het weer daar is:

Het is weer bijna Kerst,
dus daar gaan we weer!

Opnieuw de ijsprijs gewonnen,
lekkurrrr...

Herfst; soms erg nat, soms adembenemend of soms ook heel verrassend...

Vanavond ga ik weer eens lekker uit eten met mijn team. We gaan wokken in Wok-restaurant Wilhelminahaven in Vlaardingen. Héérlijk, en ik verheug mij nu al op het dessert buffet: ijs!!

Vlakbij station Gouda zijn ze aan het bouwen. In de bouwput staan een aantal hoge bouwkra- nen, een normaal beeld zou je zeggen. Onlangs is daar nog zo'n gigantische kraan opge- bouwd en toen ik die dag terug kwam van het werk stond hij overeind. Ik reed er onderdoor en toen ik naarboven keek, zag ik de grote betonnen platen zitten als contragewicht. Die zitten vastgeklemt. Ik ga mij dan altijd afvragen of dat nou nooit eens fout gaat; dat zo'n plaat naar beneden komt, en dwars door een gebouw of op een auto valt. Ik betrapte mij erop dat ik ook meteen iets harder fietste om er onderdoor te komen. Hoe zitten die platen eigenlijk beves- tigd? Zijn er ongelukken van bekend??