Gisteren zijn we op bezoek geweest bij mijn zwager en schoonzus, die zijn voor hun vakantie naar recreatiepark Samoza in Vierhouten gegaan. Onderweg daar naartoe werden we even met de neus op de feiten gedrukt, afgelopen vrijdag lazen we het al op de diverse sites; Vierhouten was getroffen door een windhoos. Gelukkig waren zij er niet door getroffen maar we reden wel door het betreffende gebied heen. En dan valt je mond wel even open van de ravage die daar is aangericht. We hebben er wat foto's van gemaakt maar die geven bij lange na niet weer wat daar werkelijk gebeurt is. Toch plaats ik ze hieronder (klik op de foto voor het complete overzicht).

Ondanks het slechte weer hebben we ons daar uitstekend vermaakt oa in het overdekte zwembad, aan het eind van de middag hebben we gegeten in pannekoekenhuus "Likkepot".

Ik weet niet hoor, maar de uitleg in dit boekje over geaardheidsproblemen is niet pluis...



Klik op de afbeelding voor het hele foute verhaal...
Je kunt het namelijk heel eenvoudig ook zo uitleggen !

Na deze enerverende laatste werkdag voor mijn vakantie, voel ik mij nu ineens heel moe. Buiten giert de wind om het huis, eerder al viel er hier een tropische regenbui. Morgen de spullen verzamelen en zaterdag vertrekken. Ik hoop toch zo dat het weer nog zal omslaan.
Maar nu kruip ik lekker mijn bed in. Morgen eindelijk de kans om weer eens uit te slapen.

Vertrok ik gisteren nog optimistisch zonder jas en in een t-shirt van huis, vandaag is het lange mouwen en een jas aan. Het is herfst! Harde wind en regenbuien, en als de temperatuur tien graden lager zou zijn, zou je zomaar geloven dat de intocht van Sinterklaas alweer dichtbij is. Ik loop al een poosje met een tegoedbon die in juli besteed moet worden. Gekregen van een be- trokken & zorgzaam type die snapt dat dagelijks twee uur reizen per trein soms best vraagt om even chillen met een kopje cappuccino in je hand. Ik dacht dat er vast nog wel een keer vertra- ging zou zijn, écht zo'n moment om dan de bon te gebruiken. Maar deze herfstdag is natuurlijk ook een goede aanleiding om de 13 minuten wachttijd op perron 1 in Rotterdam mee door te komen. Erg lekker hoor, dat wel, maar de zomer lijkt op zo'n moment toch wel érg ver weg...

Natuurlijk is er helemaal niets op tegen om iets te sparen. Zelf ben ik niet zo'n spaarder. Héél lang geleden spaarde ik voetbal- plaatjes van de Spar, maar dan praten we over de jaren '70. Ik heb het denk ik ergens onderweg opgegeven. Ohja, muziek, dat zou je natuurlijk ook sparen kunnen noemen. Ik spaar dus wél iets; empéedrietjes. Maar op mijn werk spaart iemand de labels van theezakjes. De verpakking zelf dus niet, die gaat wellicht naar mensen die er allerlei kaarten en dingen van freubelen. Overigens is dat ook al niets voor mij. Maar even terug naar die labels; het doel van het sparen is het krijgen van een rolstoel. Wat? Jazeker, een rolstoel! Er moet volgens te tekst boven het bakje 25 kilo van die labels gespaard worden om de prijs te kunnen incasseren. Een wat bijzondere spaarvorm en je bent er in elk geval nog wel even mee bezig. Het lijkt te gaan om een preventief spaarsysteem voor hulpmid- delen. Misschien is 5 kilo al voldoende voor een wandelstok, 10 kilo voor een looprek, etc... Ik ben alleen wel benieuwd welke organisatie hier achter zit. Of is het soms een weddenschap?

Nu is dan toch echt het aftellen begonnen. Na vandaag nog slechts 3 daagjes werken en dan ben ik bijna vier weken vrij! Nu maar duimen dat eindelijk de stabiele periode van mooi zomerweer gaat aanbreken. Kijk, dit soort berichten willen we graag zien op de camping!

Begin nooit te vroeg met een eikelpiercing...

We hebben allemaal wel eens een k*tdag...
Maar het is wél mooi weer...

Vanavond zagen we een egel liggen in de goot langs de stoep. Hij ademde nog wel maar in een wond krioelde het van de maden, vliegen en ande- re beestjes. Het arme dier werd feitelijk langzaam opgegeten. Omdat ik aanneem dat zoiets een pijn- lijke dood kan zijn, heb ik het beest opgepakt met een schepnet en in het water laten verdrinken. Het duurde maar even en toen werd het stil. Ik hoop maar dat ik er goed aan heb gedaan, want zielig vind ik het wel. Ik hoop dat je er niet veel van hebt gemerkt en uit je lijden bent verlost. Vaarwel!