Aanstaande zaterdag kunnen we nog een keer genieten van St. Bram (links), die toch weer blijkt aan te schuiven bij Paul de Leeuw. Sint Stefan is hier niet zo blij mee omdat het ver- warring kan geven bij de gelovigen... Hij voelt zich dus eigenlijk gewoon gepasseerd. maar ik ben er blij mee, want de chemie tussen Paul en Sinterklaas as we knew him, was tot nu toe steeds erg vermakelijk! De omroepen noemen het een overgangsfase, en dat voelt ook zeker zo voor de oudere gelovigen in de Sint. Voor de jonge gelovigen maakt het uitelijk van de Sint niet zo heel veel uit. Behalve dan als de Sint ineens een bril draagt of zo, maar in die gevallen is er nog altijd het fenomeen hulp-Sinterklaas beschikbaar om het geloof in stand te kunnen houden. En dan St. Stefan: Eigenlijk een iets té gretige, jeugdige Sint die helaas niet met klasse een burgemeester aanspreekt maar meteen tutoyeert. Jammer! (zal ook de PVV vinden). En kijkt u eens naar de Sinten hierboven: Wát is er met de mijter gebeurd? St. Stefan blijft wat mij betreft een beetje teveel lijken op die enge Sint bij Jiskefet. Dus als we de balans opmaken komt het neer op alles wat wordt gezongen in het liedje van Jochem van Gelder - De Echte Sint: Er lopen een heleboel wannabe klazen rond, maar uiteindelijk (zie einde van de clip) is er toch maar één echte Sint!

... Voor mij dan. Want als ik zojuist na het eten aan onze zoon van 7 vraag wie van deze twee Sinten hierboven de échte is, wijst hij zonder enige aarzeling naar de rechterklaas! Zo zie je maar weer hoe soepel gelovige kinderen zich aanpassen aan iedere nieuwe werkelijkheid!