Vandaag leek het even "mobieletelefoon-verliesdag." Eerst een telefoontje uit Almelo: Oma was het mobieltje van opa kwijt. Of ik hem nog had liggen bij mij thuis. Nee dus. Vijf mintuen later belt Marianne; overstuur vertelt ze dat ze haar mobiel is verlo- ren tijdens het fietsen. Toch nog maar eens de route nalopen. Even later belt mijn moeder; de telefoon van opa is terecht. Kort daarop tref ik Marianne bij de winkels, ze heeft d'r mobieltje nog niet gevonden. Ik bel haar nummer; een aardige dame neemt op. Ze heeft het mobieltje van Marianne gevonden en ze kan hem komen ophalen bij de balie van de Bibliotheek, vlakbij. Ik heb dat dus nog nooit eerder mee- gemaakt, twee telefoons kwijt én gevonden in een uur tijd, gelukkig ook meteen weer opgelost. En zo keerde de rust weer terug...