Druk, druk, druk... Gisteren zelfs helemaal geen tijd gehad om ook maar even achter de PC te kruipen. Vanmiddag heb ik gelukkig wat uurtjes te compenseren omdat ik gisteravond heb overgewerkt. Prettig, want zo zie ik onze kinderen ook nog eens. Rik heeft de laatste tijd ernstig last van het "ik mis jou papa..." gevoel met het bijpassende verdriet. Dikke tranen als hij voor even los moet van papa of mama. Hoe kun je jezelf toch her- kennen in je kind. Ik was vroeger nét zo; drama's hebben zich in mijn kleutertijd afgespeeld rondom heimwee en het loskoppelen van mijn ouders. Maar ach, met mij is het grotendeels goedgekomen, dus ik heb er alle vertrouwen in. Vanavond de tweede keer naar de praatgroep voor grappige mensen, ik heb er zin in! We moesten deze keer een cartoon meebrengen. Wat daarmee gaat gebeuren werd er niet bij verteld, maar ik vermoed dat we er een improvisatie-scène mee gaan spelen.
Nou ben ik niet zo van de cartoons, maar deze vond ik wel grappig genoeg om mee te nemen.