Iedereen heeft zo zijn eigen succes-nummers. Van die grappige dingetjes die anderen (meestal de kinderen) aan het lachten maken of vol bewondering laten. Een truucje (zoals met het afge- brande lucifers-houtje en het onzicht- bare draadje), geluidje of een grappige tekening. Mijn entertainment-repertoire is niet bepaald groot, maar ik heb stee- vast succes met mijn "vinger eraf-truuc" Ik moet zeggen, die beheers ik dan ook héél goed. Zelfs zo goed dat ik ooit een groep kleuters de stuipen op het lijf heb gejaagd. Nog nooit viel die grap zó verkeerd en moesten de in paniek geraakte kleuters de nodige nazorg ontvangen om geen bedplassertjes worden. Een goed tekenaar ben ik nooit geweest tot mijn spijt, dus dan ontwikkel je je eigen "kunstjes""om het nog wat te laten lijken. De "Ohlivand" is dan ook één van mijn sterke tekenkusten. Steeds krijg ik spontage reakties, vol bewondering over mijn leuke, grappige en goed gelijkende dikhuid. Hierboven zie je hem staan, met stoep- krijt deze keer, en dat was wel moeilijker moet ik toegeven. Liever een potlood en papier. En als ik zo mijzelf bezig zie, dan denk ik wel eens: dat zit ik waarschijnlijk over zo'n 20 jaar wéér te doen, maar dan misschien wel met m'n kleinkinderen. Want opa's hebben ook zo hun hits!

Klik hieronder voor de befaamde "vinger-eraf-truuc"
(klik voor meer...)