Het is waar: ik moest écht wat aan mijn conditie doen. Na al verschillende keren enkele dagen een goed voor- nemen vol te hebben gehouden, viel ik telkens terug in oud gedrag. Dat heeft dan vooral te maken met nootjes, kaas, chocolade en chips. Da's best lekker en vaak o zo gezellig bij een fijn televisieprogramma. Helaas heeft de schaarste daaraan mij nog niet doen afvallen. Nu ben ik sinds gisteren gaan lopen. Wát zegt u? Jazeker, ik ben gaan hardlopen! Okeejj..?! Gisteren ben ik dus begon- nen; gympen aan, lange sportbroek, shirtje en ...lopen!
Ik heb een mooie route gevonden, stukje door het bos (over de geluidswal) en dan onder de snelweg (A12) door en dan dwars door de polder bij Reeuwijk, weer terug via Reeuwijk-Brug en dan ben ik zo weer thuis! Al met al ben ik dan een klein uur weg. Hardlopen wordt natuurlijk afgewisseld met stukken normaal wandelen. Heerlijk zwetend loop je dan te genieten van de frisse lucht. Gisteren was ik bang om vandaag overal spierpijn te hebben, maar dat viel mee. Vanavond dus maar weer de stoute sneakers aangetrokken. Er was veel meer sport-verkeer op de weg. Links en rechts passeren skaters, wielrenners en collega-lopers. En voordat je het in de gaten hebt zit je in een hele nieuwe scène! Vriendelijk knikkend passeer ik vanavond de één na de andere "sportiefe mensch" zoals ik... Zéér bemoedigend was de opgestoken duim uit een groepje passerende (recreatie-)fietsers. Leuk, om zo'n hevig zwetende man als ik nog even aan te moedigen. Blijkbaar vond men dat ik deze sportieve inspanning goed kan gebrui- ken. Volhouden dus!! En juist daar gaat het nu om spannen; volhouden. Ik neem mij voor om zo'n beetje om de dag te gaan hardlopen. Zoals ik nu onder de douche vandaan kom en even niet meer in staat ben om te hurken (pijn!!) denk ik dat het goed is om morgen een rustdag in te bouwen. En nu dóórgaan, doorgaan tot ik het effect ga zien! Volhouden, kom op, je kan het!!