Reizen met de trein is duur en er zijn veel frustraties. Frustraties over de prijs, maar ook over vertragingen, uitgevallen treinen en overvolle treinstellen in de spits. De NS heeft ooit bedacht om het treinkaartje geen plaatsbewijs meer te noemen, maar vervoersbewijs. Op die manier hoeft de NS geen zitplaats in de trein te garanderen en gaat het er sindsdien alleen nog maar om dat iemand met een geldig kaartje van plek X naar Y verplaatst moet worden per trein of vervangende bus. Best slim, maar niet erg klantvriendelijk. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de omroepers op de stations. Die hebben duidelijk ook een training gekregen in het verzachten van een vervelende boodschap aan de reizigers. Zo wordt bij een vertraging van 15 minuten omgeroepen; "...de trein zal over 1 kwartier binnenkomen op spoor 3..." Zo wordt een groot getal als 15 plotseling 1 kwartier. De psychologische spelletjes bij de NS gaan echter nog verder. Zo roept er regelmatig een uiterst rustige en timide mannenstem, heel voorzichtig de meest afschuwelijke boodschappen om; "De spitspendel van 17:04 zal vandaag niet rijden..." Hij doet dat op een manier dat je hem dit bericht al op voorhand neigt te vergeven. Bij mij werkt dat intussen niet meer, ik word er agressief van. De laatste tijd vraag ik mij bijvoorbeeld af waarom er toch mensen zijn die het maar niet opgeven een zit- plaats te zoeken in een bomvolle trein. De balkons staan dan vol met mensen die staan of zitten op de trap. Ik denk dan; als die balkons zo volgepakt staan, wat zegt dat dan? Volgens mij dat de zitplaatsen al vergeven zijn aan de bipsen van andere reizigers. Maar er zijn personen die het niet opgeven en die bij voorkeur in een dubbeldekker trein van de ene verdieping, naar de andere en van het ene treinstel naar het andere slingeren. Soms komen ze zelfs 3 tot 5 keer voorbij over het balkon en kan de dame die net weer was gaan zitten op de trap, weer gaan staan en haar bakje smullers weer omhoog houden. Deze personen hebben ofwel een zeer optimistische inslag, zijn claustrofobisch, rijden zwart en mijden een naderende conducteur of ze zijn gewoon heel erg dom. Nouja, voorlopig reis ik dagelijks met de trein en ondanks alle ongemakken vind ik het nog steeds de meest prettige manier om te reizen.