Nou, daar zaten we dus weer, net als gisteravond. Vanmiddag was ik rond 15:15 uur terug in Gouda en dat was maar goed ook. Mijn vrouw had de huisarts gebeld om toch nog maar een keer langs te gaan. Rik was er slechter aan toe dan gisteren en wat de meeste zorgen opleverde was dat hij bijna niets meer wilde drinken. Intussen bleek ook Lars nog eens met koorts op de bank te liggen, dus de si- tuatie werd alleen maar moelijker. Na een consult bij de huisarts om 16:00 uur, werden we opnieuw naar het Ziekenhuis doorge- stuurd. Daar vond de hele reutemeteut van gisteren opnieuw plaats. En Rik had het er maar moeilijk mee: luisteren, oren bekijken, temperaturen en bloedprikken. Tot overmaat van ramp werden er deze keer ook nog röntgenfoto's gemaakt om uit te sluiten dat er mogelijk toch een beginnende longontsteking zou zijn. Arm joch, want het was steeds tranen met tuiten van ellende. We wilden weten of er gevaar was op uitdroging en de verlossende woorden kwa- men pas om 19:45 uur!! Geen uitdroging, wel een verhoogde waarde van onsteking in het bloed en dus toch maar voor drie dagen aan de anti-biotica. We wilden al opstappen omdat Rik ondertussen al weer wat had gedronken en wij zelf ook aan ons eindje waren. Gelukkig konden we toen via de apotheek naar huis en liggen nu zowel Rik als zijn moeder te slapen.