Nou, daar zit je dan, bij een collega in Rotterdam! Na ruim 5 uur reizen van Maas- sluis naar huis, kwam ik niet verder dan Rotterdam. Na een poosje in een warme trein te hebben gehangen, werd steeds duidelijker dat er helemaal niets meer ging rijden vanavond. Voordat ik op één of ander zaaltje op een legerbedje belandt, heb ik toch maar een collega gebeld met de vraag of er nog een plekje op de bank is. Het gekke is dat je gewoonweg niet kunt geloven dat je na je werkdag niet meer thuis kan komen. Om je heen is duidelijk dat een thuisreis geen optie meer is, maar je wilt er niet aan. Maargoed, het zij zo. Morgen maar weer verder zien. Welterusten dan maar. Dag schat, ik zie je morgen...

Storingen 15:30 uur: Door de weersomstandigheden moeten reizigers in West en- Midden Nederland rekening houden met ernstige vertraging en uitval van treinen. Reizigers wordt ge-adviseerd in deze regio's geen gebruik te maken van de trein. Houdt u ook op overige trajecten in Nederland rekening met uitval van treinen. Prognose: * Het is niet bekend hoelang deze situatie gaat duren. Bron: NS.

Daar zit je dan... in Maassluis... en je wilt naar Gouda.

Men heeft het er maar druk mee, die storm.

René, had jij dit al ontdekt??

Ik ben op mijn gewicht aan het letten en intussen ben ik 3,5 kilo kwijt. Maar zo'n feestje van onze Daan levert mij lekker een paar slices of pizza op! Morgen maar weer een balansdag...

Dakpannen vast....
Schutting verankerd...
Losse spullen opgeborgen...
Ramen en deuren dichtgedaan...

De storm komt er aan!!

Nieuwe aktie in tandarts-land: "Minder pijnlijk kunnen we het niet maken, wél leuker !!"

En dan ben je 40 !! Een greep uit wat "passende" kaarten die ik kreeg...



Update na de postbode: Hier de hele collectie! Iedereen bedankt voor de mooie kaarten!

Ook de strandmode voor de Islamitische vrouw anno 2007 ontwikkelt zich ...



En we hadden de beach-burka natuurlijk al...

Het is bijna volbracht: mijn 40-ste levensjaar. Morgen volgt de belo- ning; dan BEN ik 40 !! Nog even genieten dus vandaag dat ik mij nog "zoveel-dertig" mag noemen, want toegegeven, vanaf morgen klinkt dat toch nét even anders: "Ik ben veertig..." Van een goede vriend die onlangs 40 werd heb ik de gerustelling gekregen dat het geen pijn doet en het leven gewoon door gaat. Nu ben ik eerlijk gezegd ook niet bang om deze grens over te gaan. Het is net als met onze auto: er staan heel wat kilometers op de teller, maar hij ziet er nog prima uit! En de clichés als "Ach, je bent zo jong als je je voelt" (of zo oud) horen er dan gewoon even bij. Vorig jaar nam ik als afbeelding bij mijn 39-ste levensjaar de postzegel. Maar de inflatie heeft er intus- sen voor gezorgd dat ik de postzegel pas weer over 4 jaar kan her-gebruiken, mits de tarieven in de tussentijd niet opnieuw verhoogd worden. Dat moet toch te halen zijn... Eerst maar eens 40 worden.